Γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1900, από Έλληνα πατέρα και Ιταλίδα μητέρα. Άρχισε από μικρός να μαθαίνει μαντολίνο και μετά την εγκατάσταση της οικογένειάς του στην Κωνσταντινούπολη (γύρω στο 1915) κατόρθωσε να τελειώσει την Ιταλική Σχολή και να μάθει ιταλικά και γερμανικά.
Μετά το θάνατο του Σιδέρη (1918) επανήλθε στη Σμύρνη και ανέλαβε, σε ηλικία 18 ετών, την ευθύνη της Σμυρνέικης Εστουδιαντίνας του Σιδερή, που είχε γίνει διάσημη σ`όλη την Ευρώπη και έμεινε γνωστή με το όνομα "Τα Πολιτάκια".
Τον τίτλο αυτό χρησιμοποίησε στις αρχές του '30, όταν παίζοντας στην ορχήστρα του Υπερωκεανίου "Μέγας Αλέξανδρος", ηχογράφησε στις Η.Π.Α, κάποια οργανικά κομμάτια, με το ψευδώνυμο Σ. Γεωργιάδης.
Η εμφάνισή του στη δισκογραφία αρχίζει το 1934 με μια σειρά ρεμπέτικα τραγούδια, όπως :"Ο ιππότης", "Η μποέμισσα", "Οφ Αμάν", "Τα Μπελεντέρια", "Ο τεκετζής", και το "Ο μάγκας του Βοτανικού", με τον Ζαχαρία Κασιμάτη.
Ο Σπύρος Περιστέρης ήταν ο άνθρωπος που σχεδόν με το ζόρι έβαλε τον Μάρκο Βαμβακάρη να ηχογραφήσει τη φωνή του όταν το 1933 πραγματοποιήθηκε η πρώτη εμπορική ηχογράφηση μπουζουκιού στο βίνύλιο. Σε πάρα πολλές ηχογραφήσεις του Βαμβακάρη ο Περιστέρης συμμετέχει στην ορχήστρα όπου το τρίδυμο Μάρκος και Περιστέρης στα μπουζούκια και Κώστας Σκαρβέλης στην κιθάρα ήταν αχτύπητο.
Κάποια τραγούδια που έγραψε ο Περιστέρης γίνονται επιτυχίες με τη φωνή του Βαμβακάρη ("Ο Αντώνης ο βαρκάρης ο σερέτης", "Η Μαρία η Μανταλένα",
"Το μινόρε της Αυγής"). Κάποια τραγούδια πού βρέθηκαν στο δικό του όνομα (μουσική) και του Μίνωος Μάτσα (στίχοι) αποτελούν συνθέσεις άλλων καλλιτεχνών χωρίς όμως να στοιχειοθετείται καπηλεία πνευματικής δημιουργίας.
Ο Περιστέρης έπαιζε άριστα όλα τα έγχορδα όργανα με τάστα, πιάνο, ακκορντεόν και κόντρα μπάσσο. Ο Σπύρος Περιστέρης νυμφεύτηκε το 1921 στην Κωνσταντινούπολη την Ευαγγελία Μωραίτη (1904-1974) και μετά την εγκατάστασή τους στην Αθήνα (1923), κάνουνε δύο παιδιά τον Αργύρη (1925) και τον Δημήτρη (1937), οι οποίοι ακολουθώντας την πολύχρονη παράδοση της οικογένειας ασχολήθηκαν ολόψυχα με τη μουσική, παίζοντας πιάνο ο Αργύρης και κόντρα μπάσο και πιάνο ο Δημήτρης. Στο όνομα της συζύγου του Ε. Μωραίτη είναι περασμένα μερικά τραγούδια του, γεγονός που εντοπίσαμε στις ετικέττες των δίσκων των 78 στροφών, αλλά και στα αρχεία της Α.Ε.Π.Ι. Τα πρώτα χρόνια μετά τη καταστροφή εγκαταστάθηκε στην Αγ.Παρασκευή, σε ένα από τα μικρά σπιτάκια, σ' ένα μεγάλο οικόπεδο, που νοίκιαζε ο ιδιοκτήτης τους, που διατηρούσε μέσα και εξοχικό κέντρο όπου έπαιζε με άλλους γνωστούς μουσικούς τα πρώτα καλοκαίρια (Δημήτρης Σέμσης, Αγάπιος Τομπούλης κ.λ.π.). Γύρω στο 1934 μετακόμισε στην οδό Λασκάρεως 24 και το '38, στο δικό τους σπίτι, στη πλατεία Γκύζη, όπου και έμεινε μέχρι τον θάνατό του τον Μάρτιο του 1966. Σ' αυτό το σπίτι--κέντρο διδασκαλίας θα λέγαμε σήμερα--έγραψε τα περισσότερα τραγούδια του, εκεί έγιναν οι πρόβες και από εκεί πέρασαν όλοι σχεδόν οι συνεργάτες του, μουσικοί, στιχουργοί, συνθέτες, τραγουδιστές για να τους μεταδώσει τις ατελείωτες γνώσεις του. Για να φανεί η απλότητα, πραότητα και σεμνότητα του Σπύρου Περιστέρη, ομολογημένη μέχρι σήμερα, απ' όλους όσους έζησαν μαζί του, σημειώνουμε ένα χιουμοριστικό περιστατικό: Ο μέγας αυτός μουσικός και μαέστρος, για να πηγαίνει στην Columbia από τις κάθε φορά κατοικίες του, χρησιμοποιούσε ένα ποδήλατο Hercules, που ήταν τότε από τα "επιτεύγματα" της τεχνολογίας, το οποίο τελικά κάποιος του το έκλεψε. Φανταστήτε ένα παρόμοιο γεγονός σήμερα. Πέθανε τον Απρίλιο του 1966 στην Αθήνα.
loading...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Κάντε το σχόλιο σας,η άποψή σας ειναι πολύ πολύτιμη γιά εμάς.Σας ευχαριστούμε